Ik kom mijn kind halen...
Dit verhaal gaat over onsterfelijke en onvoorwaardelijke Moederliefde.
Mijn vader had er eigenlijk niet mogen zijn....
De relatie waaruit hij geboren is, was een verboden liefde. Elise, zijn moeder, werd verliefd op de man van haar zus Anne en raakt zwanger van hem. Haar eigen huwelijk was al acht jaar kinderloos. Wat zou er door haar heen zijn gegaan? Verwarring, paniek, misschien toch ook vreugde? Het complete verhaal is in onze familie altijd in nevelen gehuld gebleven. Grote delen zijn meegegaan in het graf van de betrokkenen. Maar de ziel van mijn overleden oma Elise zoekt vele jaren later contact met mij en geeft mij een belangrijke boodschap door voor mijn vader. Haar kind.
Lees verder
Tekens van mijn overleden vader
Direct na zijn overlijden begint mijn vader tekens te geven hoe de reis naar waar hij nu is hem is vergaan.
Daarvoor neem ik je eerst mee terug naar de dagen voor zijn overwachte overlijden. Door het zeer pijnlijke oedeem aan zijn benen verblijft hij al enkele dagen in een verpleeghuis. Tijdens een bezoek van mij zegt hij terwijl hij naar buiten staart, Jacqueline weet je waar ik van geniet, wat mij sterkt, die intens heldere blauwe avondluchten. Die kleuren, de rust... Terwijl hij dat zegt voel ik dat er een diepere betekenis achter zijn woorden schuilgaat.
Drie dagen later overlijdt mijn vader totaal onverwacht aan een acute longontsteking.
Lees verder 
L’important c'est la Rose
De vader van een van mijn beste vriendinnen is overleden. In een fris herfstzonnetje staan mensen in de tuin met elkaar te praten. Het is de 1e keer dat ik naar een condoleance ga waar de overledene thuis is opgebaard. Wat fijn die huiselijke sfeer! Joop is opgebaard in de woonkamer met uitzicht op zijn tuin, de ruime grond waarop zijn huis staat was immers zijn trots. Ik omhels mijn vriendin. Er is opluchting dat het voorbij is en verdriet dat ze haar vader moet gaan missen.
Lees verder